recepten-uit-tunesie

TUNESIË

Tunesië is een zonnig en boeiend land.
Misschien denk je in eerste instantie wel aan een oneindige zandbak met daarin langzaam voorthobbelende kamelen. Niet helemaal ondenkbaar als je je beseft dat in Tunesië ook een stuk Sahara te vinden is.
Maar hier is meer dan dat. Naast bergen zand zijn diep uitgesneden ravijnen, ondergrondse holwoningen en hooggelegen Berberdorpen te vinden. Deze delen buiten het toeristische deel van Tunesië lijkt bij eerste aanblik op een soort maanlandschap met kraters en het is dan ook niemand minder dan Steven Spielberg die deze omgeving koos als setting voor zijn films Raiders of the lost Arc en Star Wars! Maar droogte en zand is niet alles wat er over Tunesië te vertellen valt. Het noorden en het oosten grenzen aan de Middellandse Zee en hebben prachtige zandstranden. In het westen en noordwesten zijn uitlopers van het Atlasgebergte te vinden. Verder is het land rijk aan cultuur en je vindt er een hoop overblijfselen uit de Romaanse, Arabische, Turkse, Fenicisch en Franse tijd.
Tunesië is de kleinste staat van Noord-Afrika met een oppervlakte van ongeveer vijfmaal Nederland.

Het noorden en het oosten hebben een natuurlijke grens in de vorm van de Middellandse Zee. Het westen wordt begrensd door Algerije, het zuidoosten door Libië. Maar liefst 25.000 vierkante kilometer bestaat uit woestijn.

Landschap

Het landschap is erg gevarieerd. De kuststrook is 1200 kilometer lang en heeft vele mooie zandstranden. In het westen en noordwesten zijn uitlopers van het Atlasgebergte, in het noordoosten het vruchtbare dal van de Mejerda. Verder vind je er kilometerslange olijfgaarden, zoutmeren, grassteppen, oases, bergoases, het palmeneiland Djerba en de oneindige Sahara.

Fauna
Tunesië heeft een rijke natuur en de Vereniging tot Natuurbescherming is zeer actief om bedreigde diersoorten zoals waterbuffels, zeehonden en berggazellen te beschermen. Ook zijn er strikte jachtvoorschriften ten aanzien van wilde zwijnen, jakhalzen en vossen. Er leven ongeveer 75 soorten zoogdieren, 400 soorten vogels en honderden reptielen, kikvorsachtigen en vissensoorten.

Flora
Wat de flora en fauna betreft, vallen de bougainville, jasmijn, mimosa en vooral de oleander op. Verder zie je veel eucalyptus, hibiscus, Barbarijnse vijgen, slanke cypressen en agaves.

Bevolking
Tunesië telt ongeveer negen miljoen inwoners, waarvan nog maar 3 procent Berbers, de oorspronkelijke bewoners. Meer dan 55 procent van de bevolking is onder de twintig jaar! Tunis en de bekendste toeristenplaatsen zijn het dichtst bevolkt.
Vriendelijk en gastvrij
De Tunesiër is erg vriendelijk en gastvrij van aard , maar ook trots. Hij zegt niet graag dat hij iets niet weet en dat kan nog wel eens problemen geven wanneer je om raad vraagt! De houding tegenover de toeristen komt vooral in de meest bezochte plaatsen nogal eens opdringerig over. Men wil souvenirs verkopen en zet daarvoor alle zeilen bij.
Tradities
Tunesië is een land vol tradities. Eén daarvan is de besnijdenis. Hoewel de Koran het niet voorschrijft, wordt iedere moslimjongen voor zijn zevende jaar besneden. En daar wordt, arm of rijk, een groot feest van gemaakt. Het ‘slachtoffertje’ wordt schitterend aangekleed en met cadeaus overladen. Vanaf dat moment voelt hij zich opgenomen in de mannengemeenschap.
Godsdienst
De Islam is de officiële godsdienst, die zeer bepalend is voor het dagelijkse leven. Voorbeelden daarvan zijn: – vijf maal per dag bidden voorafgegaan door een wasritueel. De momenten om te bidden worden steeds aangekondigd door de muezzin vanaf de minaret of het dak van de moskee – de vastenmaand – de godsdienstige belasting – het ontbreken van varkens (varkensvlees is verboden voor moslims)

Eten en drinken in Tunesië

De Tunesische keuken:

In de Tunesische keuken proef je de invloed van de omringende landen. Tunesië ligt centraal in de Middellandse zee en daardoor zijn er in de gerechten invloeden te vinden uit de Andalusische (combinaties van zoet en zout of zuur), de Turkse (mierzoete desserts) en de Franse (stokbrood, vlees of vis met patat) keuken. Tunesische gerechten komen enigszins overeen met de gerechten uit de verschillende mediterrane keukens. Zo vind je de brik terug in de Turkse en Griekse keukens en is de couscous al eeuwen oud een typisch Noord-Afrikaans gerecht.

Naast dat de Tunesische keuken mediterraan is, is deze ook gezond. Er wordt veel gebruik gemaakt van olijfolie en veel en verse groentes. Kikkererwten, tuinbonen, aubergine en courgette zijn veel voorkomende groentes. Vlees wordt vaak gestoomd totdat het zacht is. Hiervoor wordt vooral lamsvlees gebruikt, maar ook kip is favoriet. Rood of halfrauw gebakken vlees vind je niet in Tunesië. Vlees wordt veelal gemarineerd.

De typische Noord-Afrikaanse smaak van gerechten wordt veroorzaakt door komijn, koriander en fenegriek. Saffraan is favoriet, maar tevens duur waardoor het minder gebruikt wordt. Rode peper en knoflook wordt gebruikt zoals wij de peper en zout kennen. Ook sesamzaad wordt als pasta (tahin) verwerkt in gerechten.

Kaas vind je alleen in Mateur. Dit Tunesische plaatsje staat bekend om z’n zachte kaas. Typerend voor Tunesië is het veelvuldig gebruik van eieren in gerechten.

Tunesiërs zijn echte zoetekouwen zoals blijkt uit veel hapjes tussendoor en op straat. Op straat vind je donutbakkers die vaak uit Ghomrassen, een plaatsje in het zuiden van Tunesië, afkomstig zijn.

Brood:

Traditioneel brood bakken (brood zuigt vast aan binnenkant).

Gerechten:

Voorgerechten:

Khemia is een voorgerecht van diverse hapjes als gebakken inktvisjes, schelpdiertjes, olijven en amandelen die als een soort tapas geserveerd worden.

Brik is van bladerdeeg met daarin kruiden en een rauw ei. Nadat dit is gebakken slurp je het ei naar binnen. In een restaurant is het ei vaak gestold. Ook is het mogelijk om ipv ei tonijn erin te krijgen.

Chorba is een Tunesische soep die varieert foor het gehele land. Soms is het tomatensoep. soms groente- of vissoep.

Leblabi wordt geserveerd tijdens de wintermaanden. Het is een dikke soep met olijfolie, kruiden en grote erwten of bonen (een variant op onze erwtensoep?)

Ojja bestaat uit gepocheerde eieren met tomaten, ui en paprika.

Hoofdgerechten:

Merguez is een sterk gekruid worstje van rund- of lamsvlees dat op een houtskoolvuurtje wordt geroosterd, eventueel op straat.

Kefta zijn gegrilde of gefrituurde gehaktballetjes.

Chakchouka is een stoofschotel met spaanse peper, tomaat, aardappelen en uien.

Tajine is de generieke naam voor een stoofschotel met stukjes vlees, geraspte kaas, uien en witte bonen en goed gepeperd.

Saffoud is gekruid vlees aan een ijzeren pin.

Mossli is en jong lam dat is gebakken en gevuld met uien, macaroni, tomaten, harde eieren en sla.

Mechoui is gestoofd of gegrild lam.

Mecheouia is een salade met gegrilde paprika, tomaten, knoflook en ui.

Couscous eet je met verschillende groentes en lams- of rundvlees. In couscous royal worden meerdere vleessoorten gebruikt. Het traditionele joodse recept is couscous met gehaktballetjes.

Chapati is rond brood plat met salade en tonijn. De salade bestaat uit aardappels, sla, paprika en ei en eventueel stukjes kaas.

Frikasee zijn kleine balletjes deeg in olie gedaan, dus dan worden ze goud bruin. Die maken ze open doen salade in en tonijn, olijven erbij en als je wil harissa.

Osban van inktvis is een schoongemaakte inktvis gevuld met zijn eigen pootjes rijst peterselie en kruiden gekookt in de saus.

kaftagi is een gerecht wat eigelijk van restjes is met aardappel wat vlees groente en dat gebakken in olie en dan koud opeten.

Desserts:

Couscous kan ook als dessert gebruikt worden. De kruiden en het vlees worden dan vervangen door suiker, dadels, granaatappels of rozijnen.

Honingkoek is een veelvoorkomend en erg zoet dessert.

Andere desserts zijn onder meer zoete brik, baklava, en makroud wat is gevuld met gesneden dadels. Veel gebruikte bestanddelen zijn amandelen, gries, suiker en noten. De meeste kaas wordt geïmpirteerd. Alleen de numidia is origineel Tunesisch.

Overige:

Harissa is een pasta van rode pepers, knoflook, koriander, zout en olijfolie. Dit hete rode saus die eet je bij alles. Het groene sausje is de pepersalade, ook erg pittig. Deze sausjes krijg je vaak bij je maaltijden, vooral als je buiten het hotel eet.

Dranken:

In Tunesië wordt muntthee wordt gedronken. In Sidi Bou Said vind je de variant met zonnepitten. De thee kan ook gekruid zijn met rozenolie.

Zwarte koffie met Madagascar bonen is doorgaans met suiker en soms vermengd met cacaopoeder. De koffie ruikt soms naar wierook en mirre.

Aïn Garci is Tunesisch mineraal water met koolzuur. Mineraalwater zonder koolzuur is Safia.

Het wijnbouwgebied is ca 40.000 ha en bevindt zich voornamelijk in de Medjerda-vallei, rond Bizerte en Tunis en op Cap Bon. Bijzondere wijnen zijn de muskaatwijn van Kelibia op Cap Bon, de rode Mornag van grombalia op Cap Bon, de rode wijn rosés van de Domaine de Thibar bij Béja en de Gris van de Chateaux de Tebourba.

Celtia is het meest gedronken bier.

Thibarine is een vijgenlikeus en Laghmi is een dadellikeur. De nationale borrel is een brandewijn die uit vijgen wordt gestookt en Boukha heet. De smaak varieert en lijkt wat op Wodka en jonge Jenever en heeft een alcoholpercentage van 36%. Je drinkt deze bij een hapje, olijven of een Khemia. Ook wordt dit gemixt met frisdrank.

Recepten uit Tunesië